آخرالزمان (بررسی نشانه های ظهور)

زمینۀ ظهور امام مهدی(علیه السّلام) در روزگار ما و در زمانی بسیار نزدیک فراهم نیست؛ زیرا:

1. از روزگاران گذشته تا کنون تطبیقات زیادی در بارۀ نشانه های ظهور امام مهدی(علیه السّلام) شده اند که هیچ کدام درست نبوده اند، حتّی تطبیق نشانه هایی که می گویند الآن در حال وقوع اند.

2. هنگامی که ظهور امام مهدی(علیه السّلام) فرا می رسد، مردم جهان به گونه ای گسترده به وی روی می آورند و پذیرایش می شوند، در حالی که مردم این عصر پذیرای امام نیستند.

پیش از هر سخن، بهتر است یادآور شویم که شبهۀ نزدیک نبودن زمان ظهور امام مهدی(علیه السّلام) به زمان ما را بیشتر کسانی پیش می کشند که کارشناس در مباحث مهدویّت و آخر اّمان نمی باشند، ولی در این باره قلم فرسایی می کنند!

در نقد بخش نخست شبهۀ یادشده می گوییم: این که در روزگاران گذشته و حتّی در زمان ما برخی تطبیقات نادرست از سوی برخی کسان انجام شده است را نمی توان دلیل بر نادرستی تطبیقات موشکافانه و دقیق برخی پژوهشگران روزگار ما دانست، به ویژه آن که در طول تاریخ اسلامی هیچ زمانی مانند روزگار ما شرایط برای روی دادن نشانه های ظهور فراهم نبوده است، و اگر نگاهی به تحقیقات و تطبیقات دقیق ما در کانال آخر اّمان بیندازید، خاهید دید که نشانه های بسیاری از ظهور در حال انجامند و یا در آستانۀ روی دادن می باشند. به عنوان نمونه، بحران پیش آمده در یمن و ویرانی این سرزمین با دست پادشاهش و نیز برپایی حکومت رُوَیْبَضه یا ّون در ایران و لشکرکشی ایران به سوریه از نشانه هایی اند که روی داده اند، و نشانه های دیگری نیز می باشند که می توان گفت به زودی روی خاهند داد، و برای آگاه شدن از همۀ آنها می توانید به گفتارهای کانال آخر اّمان بنگرید.

در نقد بخش دوم شبهۀ یادشده می گوییم: بنا بر روایات اسلامی، سالهای پایانی آخر اّمان و ظهور امام مهدی(علیه السّلام) هنگامی خاهد بود که مردم جهان به کفر و بی دینی می گرایند و منکر وجود امام می شوند، و اگر نگاهی به مردم جهان در جوامع گوناگون کنونی و حتّی جوامع مذهبی بیندازید، می بینید که مردم از خدا و پیامبر و امام روز به روز رویگردانتر می شوند.

امیر مؤمنان علی(علیه السّلام)، در بیان نشانه های قیام قائم(علیه السّلام)، فرمود:

. مردم به کفر باز می گردند. پس، در آن هنگام، خداوند ویران کردن شهرها و سرزمینها را می آغازد.(1).

امام محمّد تقی(علیه السّلام) در بارۀ امام مهدی(علیه السّلام) فرمود:

. برمی خیزد پس از مردن یاد وی و برگشتن بیشتر باورمندان به امامتش.(2).

منصور پسر حازِم از ابو عبدالله -امام صادق-(علیه السّلام) روایت کرده است که وی فرمود:

هر گاه پرچم حق برافراشته شود، مشرقیها و مغربیها به آن ناسزا خاهند گفت! به او گفتم: سرچشمۀ آن واکنش چیست؟ فرمود: آن چه از بنی هاشم می بینند(3).

-------------------------------------------------------------

1. إام الناصب، ج 2، ص 3-172، خطبۀ بیان 1 (ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی).

2. کمال الدین، ج 2، ص 378، ب 36، ح 3 (ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی).

3. الغیبة، نعمانی، ص 309، ب 17، ح 5 (ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی).

هرچند بشر تا چیزی را تجربه نکند، درس نمی‌گیرد، و یکی از دانشمندان غربی نیز گفته است: تجربه آموزگار بی‌رحمی است. اوّل نتیجه را می‌گوید و سپس درس را آغاز می‌کند»، تا همین‌جای کار نیز می‌توان از انتشار ویروس کرونا در چین و کشیده‌شدنش به ایران و دیگر کشورهای جهان درسهای فراوانی آموخت. 

بشر نباید به قدرتهای ظاهری و پیشرفتهایش در علم و فن‌آوری بنازد. ببینید چینیها که به اوج شکوفایی علمی صنعتی خیش رسیده بودند، چگونه ناگهان با انتشار یک ویروس کوچک و مرگ و میری که در کشورشان به راه انداخت، دچار مشکلات بزرگ و خسارتهای فراوانی شدند، و کشورهای دیگر نیز از آسیب آن در امان نماندند، و چه بسا این بیماری در آینده به مشکلی فراگیر و خطرساز برای جهانیان تبدیل شود.
 
هر خطری را می‌بایست در آغازش جدّی گرفت و به مقابله با آن پرداخت، نه آن‌که آن را به حال خُد رها و در باره‌اش پنهان‌کاری کرد تا کار از کار بگذرد و آسیبهایش فراوان شوند.

ارتباط با دشمنان خدا برای مسلمانان زیان‌آور است، و چنان‌که در طول سالیان دراز شاهد بوده‌ایم، ارتباط اقتصادی و ی ما ایرانیان با چینیانِ دشمن خدا و دین چیزی جز هزینه‌های زیانبار و اقتصادی آسیب‌پذیر در پی نداشته است و اکنون نیز بیماری کرونای چینی گرفته‌ایم!

آمدن بلا از چین به قم، خداناباوران و وهّابیان را وسوسه کرد که قم و قمیها را مسخره و ریشخند کنند، و مغرضانه و جاهلانه روایات اسلامی پیرامون دوربودن بلا از قم را زیر سؤال ببرند. یادتان باشد که هیچ وقت مردمی را که گرفتار بلایی شده اند، مسخره و ریشخند نکنید؛ زیرا ممکن است روزی خُدتان نیز به آن بلا دچار شوید. پیرامون دوربودن بلا از قم نیز به‌زودی توضیح خاهیم داد.

انتشار ویروس کرونا در ایران و نیاز شدید مردم به ماسک و خُراکیهای تقویت‌کنندۀ سیستم ایمنی بدن، مانند زنجفیل و لیمو، تاجران زراندوز را فریفت که به فکر احتکار و گران‌کردن چنین کالاهایی بیفتند و قیمت آنها را چندین برابر افزایش دهند، غافل از آن‌که روزی ممکن است همین بیماری به سراغشان بیاید و با مرگشان آن‌چه اندوخته‌اند را به باد فنا دهد، و در مقابل برخی توانگران را تشویق کرد به خرید و تهیّۀ مایحتاج ضروری مردم چون ماسک و . بپردازند و با اهدای آن به همنوعانشان قدم خیری بردارند و دلهایی را شاد کنند. همچنین کادرهای پزشکی درمانی را برانگیخت که با جان و دل و شبانه‌روزی در خدمت بیماران و گرفتاران باشند.
 
انتشار ویروس کرونا و مرگ‌ومیری که در این سالهای آخراّمانی به راه انداخته است، هشدار و بیدارباشی برای بشر در آینده‌ای نه‌چندان دور که بیماریهایی کشنده‌تر از این گریبانگیرش می‌شود، و از هم‌اکنون می‌بایست خد را برای آن سالهای سخت احتمالی‌ آماده کند. نیز هشداری بود برای مذهبیها که روایات اسلامی پیرامون آخراّمانی، مانند فراوان‌شدن مرگ سفید با طاعون، را جدّی بگیرند، و به غیر مذهبیها نیز گوشزد کرد که آموزه‌های دینی را دروغ نپندارند.

این روزها با آمدن ویروس کرونا از چین به ایران و بیشترین شیوعش در قم و گیلان، به‌ویژه رشت، سه نام چین و قم و گیلان یا رشت بر سر زبانها افتاد. اهل حروف بر این باورند که: الأسماء تُنْزَل من السماء»؛ نامها از آسمان فرودآورده می‌شوند، و نیز شباهت نامها به هم و یا در کنار هم قرارگرفتن آنها نیز بی‌حکمت نیست. این نامها را در کنار هم به خاطر بسپارید تا در آینده یک بار دیگر و به گونه‌ای خُشایند زبانزد شموند. چین.قم. گیلان. 

شایان یادآوری است، هرچند تا کنون جز ضرر از چینیهای کافر همه‌چیزخار ندیده‌ایم، ولی شنیدنی اگر بدانید در سالی که ایرانیان چون دیگر مسلمانان دچار سختی و آشوب و جنگ می‌شوند و سفیانی شامی از دمشق بر کشورمان می‌تازد، از چینیان  ستمدیدۀ مسلمان گروهی با رهبری هاشمی چینی برمی‌شورند و به مُلتان و خراسان می‌آیند و از آن‌جا به کمک ایرانیان گرفتار می‌شتابتد و در ری به حسنی گیلانی می‌پیوندند که برای دادن پرچم به امام مهدی(علیه‌السّلام) در دیلمستان قیام می‌کند و از رشت به تهران و از آن‌جا به مشهد می‎‌روذ و همراه چینیان و خراسانیان و سیستانیان به قم می‌آیند و سرانجام به عراق می‌‌روند و رهسپار سرزمین شام برای آزادی قدس شریف می‌شوند. 
 .
سید سلیمان مدنی تنکابنی 

کانال آخراّمان

پرسش: این‌که آقای شیخ علی کورانی -نویسنده لبنانی ساکن قم- در مصاحبه‌اش گفته است: یاران خراسانی پیروز خواهند شد. البته توسط آذربایجانی‌ها به پیروزی می‌رسند. امام صادق می‌فرماید: اگر آذربایجانی‌ها قیام کردند پیروز می‌شویم و قیام قبل از ظهور تحقق می‌یابد.» و نیز در کتاب عصر ظهور نیز همانند آن را آورده است(۱)، آیا چنین سخنی سازگار با روایات اسلامی است و چنین روایتی از امام صادق(علیه‌السّلام) در بارۀ قیام آذربایجانیها پیش از ظهور آمده است؟

پاسخ نویسنده کانال آخراّمان مدنی تنکابنی:

هرچند یاوران و پیروان امام مهدی(علیه ‌السّلام) از سرزمینها و گروههای گوناگون می‎باشند، و گروهی از ترکها نیز در آخراّمان در یاری‌رساندن به قیامگران راستین پیش از ظهور، مانند هاشمی چینی و شعیب خراسانی و دیگران، می‌کوشند، روایتی از امام صادق(علیه ‌السّلام) در بارۀ قیام آذربایجانیان پیش از ظهور و یاری‌رساندن ترکهای این دیار به خراسانی نداریم!!!

 آن‌چه سرچشمۀ اشتباه آقای کورانی در ارائۀ چنین دیدگاه و برداشت نادرستی شده است، عدم دقّت ایشان در بهره‌بردن از متون صحیح (درست‌نویسی‌شده) روایی و جامع‌ننگری و نداشتن آگاهی فراوان پیرامون موضوعات گوناگون آخراّمانی است، و به همین دلیل، در بسیاری از جاها به بیراهه می‌رود، و چنان‌که در مصاحبه با نشریّه فردا گفته است:

دجّال حدود ۳۰ الی ۴۰ سال بعد از ظهور حرکت برعلیه حضرت راه خواهد انداخت»! و سامری هنوز زنده است»! نیز یادم نمی‌رود، چندین سال قبل در دیداری که با جناب کورانی داشتم می‌گفت: هیچ حمله‌ای از آذربایجان به ایران نخاهد شد، و آن‌چه در روایات پیرامون هجوم شروسی به ایران آمده است، در بارۀ حملۀ ارتش سرخ شوروی به این کشور در حدود ۶۰ سال قبل (۱۳۲۰ هـ.ش) و اشغال بخشهایی از ایران می‌باشد!!!

برای روشن‌شدن پاسخ درست ما به پرسش یادشده برای همگان، نویسنده می‌گوید که ما پس از سالها پژوهش در مباحث مهدویّت و آخراّمان تا کنون روایتی در بارۀ قیام آذریها نیافته ‌ایم، و یافت نیز نمی‌شود، و آن‌چه آمده است، در بارۀ شورش ترکها بر زیان آذریها و دیگر مردم ایران است که در جای خُد می‌بایست مفصّل مورد بحث و پژوهش قرار گیرد، و در همین گفتار نیز به آن می‌پردازیم.

بنا بر روایات اسلامی، ترکهای منطقۀ قفقاز جنوبی، از جملۀ ترکهای آذربایجان و ترکهای ترکیه در سال ظهور امام مهدی(علیه‌السّلام) دو شورش فتنه‌گرانه و نابرحق دارند که در نخستین آنها همراه با خزرها و با فرماندهی فرمانده‌ای ناصبی مذهب و یهودی نسب با نام شَرُوسِی بر کشور ما یورش می‌برند و پس از مدّتی نبرد با ایرانیان به رهبری مَرْوَزِی، از ترس چینیها و خراسانیها و نیز برای یاری‌رساندن به نیروهای اصهب مروانی در برابر هجوم سفیانی به عراق، جنگ با ایرانیان را رها می‌کنند و سوی عراق می‌روند و در آن‌جا نابود می‌شوند، و در دومین شورش، وارد بخشی از جزیره در شمال و شمال شرقی سوریه می‌شوند و دختران جوان مسلمان را به یغما می‌برند، و سرانجام، نخست نیروهای سفیانی بخشی از آنان را می‌کشند و سپس یاران امام مهدی(علیه‌السّلام) آنان را نابود می‌کنند.

از مَکْحُول روایت شده است که پیامبر(صلّی‌الله‌علیه‌[وآله]وسلّم) فرمود:

برای ترکها دو شورشی است: شورشی که آذربایجان را ویران می‌سازند، و شورش دومی که اسبهایشان را بر فرات می‌بندند، و پس از آن (شورش دوم) ترکی نخاهد بود.(۲)

از کعب الاَحْبار روایت شده است که گفت:

. بی‌گمان، قائم از فرزندان علی(علیه‌السّلام) است که برای وی پنهان‌شدنی چون پنهان‌شدن یوسف و بازگشتی مانند بازگشت عیسی ابن مریم می‌باشد. سپس در پی پنهان‌شدنش، با برآمدن ستارۀ سرخ، ویران‌شدن زَوْرا که همان ری است، فروبرده‌شدن مُزَوَّرَه که همان بغداد است، شورش سفیانی و نبرد فرزندان عبّاس با جوانان ارمنستان و آذربایجان، آشکار می‌شود؛ آن، نبردی می‌باشد که در آن، هزارانی و هزارانی کشته می‏شوند، هر کدام شمشیری آراسته را می‌گیرند که بر همگی پرچمهایی سیاه به جنبش درمی‌آیند؛ آن، جنگی است که مرگ سرخ و طاعون تیره با آن درمی‌آمیزند.(۳)

چنین می‎نماید که این حدیث ارزشمند دربردارندۀ برخی پیشبینیهای شگفت از سخنان پیامبر(صلّى‌الله‌علیه‌وآله) باشد، اگرچه کعب الاحبار تابعی آن را به وی نسبت نداده است.

جوانان ارمنستان و آذربایجان» نیروهای خَزَری از ترک و روس و جز آن‎دو می‎باشند که در قَفْقاز جنوبی گرد می‌آیند، و چند ماه پیش از قیام امام مهدی(علیه‌السّلام)، با فرماندهی شَرُوسِی بر ایران یورش می‌برند، سپس به عراق می‌روند تا مروانیان را یاری کنند، و در آن‌جا با هم نابود می‌شوند.

ابن مَهْزِیار اهوازی، در بارۀ دیدارش با امام مهدی(علیه‌السّلام)، در جایگاهی ناشناخته در حجاز، در روزگار پنهان‌شدن کوتاه‌مدّتش، گفته است:

. آن گاه که او را دیدم، خِرَدم در خوبی و ویژگی‌اش سرگردان شد. پس، به من فرمود: . شَرُوسِی، با هدفِ کوه سیاه در پشتِ ری که پیوسته به کوه سرخ و چسبیده به کوههای تالِقان است، از اَرْمَنِسْتان و آذَرْبایْجان بیرون می‌آید. پس، میان او و میان مَرْوَزی نبردی نابودگر و ریشه‌برانداز خاهد بود که در آن، خردسال سپیدمو، و از آن، بزرگسال پیر می‌شود، و میان آن‌دو کشتار آشکار می‌شود. .(۴)

اَرْمَنِسْتان» سرزمینی است که میان جمهوری آذربایجان در شرق و ترکیه در غرب و گرجستان در شمال و رود اَرَس در جنوب جای دارد، و آذَرْبایْجان» سرزمینی در شمال غربی ایران است که میان دریای خزر در شرق و ترکیه در غرب و رود اَرَس در شمال جای دارد، و آن جدای از جمهوری آذربایجان می‎باشد که نادرست به این نام نامیده شده است.

از ابو بَصِیر روایت شده است که ابو عبدالله [صادق](علیه‌السّلام) فرمود که بی‌گمان، پدرم [باقر](علیه‌السّلام) به من فرمود:

ناگزیر بی‌گمان، آتشی از آذربایجان خاهد بود که چیزی برابر آن نمی‌ایستد. پس، هر گاه چنان شود، پلاسهای خانه‌هایتان شوید و بمانید تا هنگامی که ما مانده‌ایم. پس، هر گاه جنبشگر ما (مهدی) جنبش کند، سوی او بشتابید، اگرچه با سینه‌خیزرفتن. .(۵)

این همان حدیثی است که آقای کورانی بر پایۀ آن پنداشته است که آذربایجانیها برای یاری اهلبیت(علیهم‌السّلام) در آخراّمان برمی‌شورند، و هیچ حمله‌ای پیش از ظهور از شمال غرب به ایران نمی‌شود، در حالی که درونمایۀ آن به آتش آشوب و جنگی بزرگ اشاره دارد که ترکان (ترکیه) و چه بسا رومیان (آمریکا و اروپا) بر زیان مسلمانان، به‌ویژه ایرانیان، در سرزمین آذربایجانِ ایران و بر زیان آذریها برمی‌افروزند.

گفتنی است، آن‌چه مایۀ برداشت نادرست جناب کورانی از حدیث یادشده گردیده است، نسخۀ چاپی نادرست آن در کتاب بحار الأنوار می‌باشد. زیرا این حدیث در کتاب غیبت نعمانی که منبع اصلی آن است، در دو جا با عبارت صحیح: لا بدّ لنار» من أذربیجان لایقوم لها شیء (ناگزیر آتشی از آذربایجان خاهد بود که چیزی برابر آن نمی‌ایستد) آمده است، ولی در نسخۀ چاپی بحار الأنوار در دو جا با عبارت نادرست: لا بدّ لنا» من أذربیجان لایقوم لها شیء» (ناگزیر برای ما آذربایجان خاهد بود که چیزی برابر آن نمی ایستد) آمده است، و آقای کورانی با آن‌که بنده در چندین سال پیش، اشتباهشان در مبنا قراردادن نسخۀ اشتباه بحار الأنوار و تفسیر نادرست آن را به ایشان تذکّر دادم و همان موقع بی‌درنگ از طریق کامپیوتر به بحار الأنوار مراجعه کرد و اشکال بنده را پذیرفت، ولی پس از آن، نه متن کتابش عصر الظهور را اصلاح کرد و نه گفتارش را در مصاحبه‌ها و ملاقاتها تغییر داد. شنیدنی است اگر بدانید، همین نسخۀ نادرست بحار الأنوار و نقل آن از سوی جناب کورانی مایۀ اشتباه دیگران، جز حقیر و برخی اساتید، در مباحث مهدویّت شده است، و ناگفته نماند که ما نیز معصوم نیستیم و همه در معرض فراموشی و اشتباه می‌باشیم.
----------------------------------------------------------- 
۱. شایان یادآوری است، در کتاب عصر ظهور» ص ۶۳ که ترجمۀ فارسی عصر الظهور تألیف آقای کورانی است، می‌خانیم: و از جمله، روایات مربوط به انقلاب آذربایجان در رویاروئى با ترکان مى‌باشد، از امام صادق(ع) روایت شده که فرمود: " آذربایجان براى ما لازم است، چیزى در مقابل آن یاراى مقاومت ندارد و چون انقلاب گر ما قیام کند به سوى او بشتابید، اگر چه با رفتن چهار دست و پا بر روى برف باشد. " ۱ ممکن است از قول امام (ع) که فرمود: " ناگزیر از آذربایجان بوده و چیزى در مقابل آن ایستادگى نمى کند" چنین استفاده شود که آن جنبش است هدایت گر که در آذربایجان و یا از ناحیه اهالى آن سامان بوجود آمده که لازم است بعد از آن، انتظار و درنگ نموده، تا نشانه‌هاى نزدیک آن آغاز گردد.». 
۲. الفتن، ص ۱۴۵، الجزء ۳، ح ۵۹۷؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۳. الغیبة، للنعمانیّ، ص ۹-۱۴۸، ب ۱۰، ح ۴؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۴. بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۶-۴۵، ب ۱۸، ح ۳۲، با نقل از: کمال ‏الدین؛ ترجمۀ یکی از دانشمندان معاصر.
۵. الغیبة، نعمانی، ص ۲۰۰، ب ۱۱، ح ۱؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.

گزیده‌هایی از کتاب: جهان در آستانۀ ظهور؛ پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تَنْکابُنِی

✍روش ما در نوشتن واژه‎ها،‌ بر پایۀ درست‌نویسی و سازگاری نوشتار با گفتار و برخی نکته ‎های دیگر است.

✔️کانال آخراّمان